O πολυαγαπημένος Άγιος...

"Τὶς Κυριακὲς καὶ τὶς γιορτὲς πήγαινε στὴν ἐκκλησιὰ τοῦ μοναστηριοῦ καὶ κοινωνοῦσε. Τὶς περισσότερες φορὲς τὸν παρακαλούσανε οἱ μοναχοὶ νὰ μὴ φύγη ἀμέσως, γιὰ νὰ ἀκούσουνε τὰ ἁγιασμένα λόγια του. Γυρίζοντας πίσω στὴν κέλλα του, ἔπαιρνε παξιμάδι γιὰ ὅλη τὴ βδομάδα.
Μὰ πάντα τοῦ περίσσευε. Τόδινε στὰ .....
ἄγρια ζῶα ποὺ ἤτανε οἱ συντρόφοι του, λύκοι, ἀρκοῦδες, τσακάλια, ἀλεποῦδες, σαῦρες, φίδια κι᾿ ἄλλα, καθὼς καὶ στ᾿ ἀγαπημένα τοῦ τὰ πουλιά." Το κείμενο είναι του Φώτη Κόντογλου και αναφέρεται στο σημερινό εορταζόμενο Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, από το βιβλίο Ασάλευτο θεμέλιο, εκδόσεις Ακρίτας 1996