Το παστούρωμα αποτελεί βαρύτατη μορφή κακοποίησης καθώς τα ζώα δένονται από πολύ μικρές ηλικίες – οι κτηνοτρόφοι δένουν τα πόδια των ζώων εκτροφής αμέσως μετά τον απογαλακτισμό τους – και περνούν όλη τους την ζωή έχοντας μεγάλες δυσκολίες στην παραμικρή τους κίνηση.
Πολλές φορές δεν μπορούν καν να περπατήσουν και πέφτουν και δεν είναι λίγες φορές που – ειδικά τα κατσίκια – σπάνε τα πόδια τους στην προσπάθεια να πηδήξουν ή να τρέξουν. Τα εξαρθρώματα και τα κατάγματα είναι ιδιαίτερα συχνά. Τα ''παστουρωμένα'' άλογα και γαϊδουράκια όταν πέσουν πολλές φορές δεν μπορούν να ξανασηκωθούν και πεθαίνουν από κολικούς λόγω ακινησίας.
Αλλά δεν είναι μόνο η κίνηση που εμποδίζεται. Παράλληλα τα ζώα δεν μπορούν να ξαπλώσουν ή να χαλαρώσουν στον ύπνο τους. Ειδικά, τα ζώα που έχουν τα πόδια δεμένα με το κεφάλι, ζουν μια ζωή σκυμμένα, χωρίς κανένα περιθώριο να τεντώσουν το σώμα τους και να υψώσουν το κεφάλι τους. Εκτός των παραπάνω, το δέσιμο των ποδιών προκαλεί τενοντίτιδες ή αποκοπή τένοντα και βαθιές πληγές του δέρματος λόγω της τριβής με το σκοινί οι οποίες μπορούν να καταλήξουν και σε ακρωτηριασμό του ζώου με ότι συνεπάγεται για την μετέπειτα ζωή του.
Το ''παστούρωμα'' είναι μια πρακτική που συνηθίζεται εδώ και δεκάδες χρόνια στα νησιά κυρίως στις Κυκλάδες (Πάρο, Νάξο, Φολέγανδρο, Ανάφη, Σέριφο, Κίμωλο κ.α.) αλλά και σε Ρόδο, Κρήτη, Κέρκυρα κ.α. Σε μικρότερη έκταση το συναντάμε και στην ηπειρωτική Ελλάδα (π.χ. Λακωνία). Το φαινόμενο αυτό αν και φαίνεται παράλογο και ''απάνθρωπο'' στον κάθε νοήμονα άνθρωπο, θεωρείται μια συνηθισμένη πρακτική για να μην πηδήξουν τα ζώα τις ατελείς ή ανύπαρκτες περιφράξεις, να μην απομακρυνθούν από το σημείο βοσκής ή να παχύνουν λόγω του περιορισμού των κινήσεων. Ουσιαστικά τα ζώα υπόκεινται σ’ όλη την ζωή τους σ’ ένα αδιάκοπο μαρτύριο στο βωμό του εύκολου κέρδους αλλά και της ευκολίας των ιδιοκτητών που δεν θέλουν να κάνουν σωστές περιφράξεις ή να επιτηρούν τα ζώα τους ως οφείλουν. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα ζώα δεν έχουν καν σωστό κατάλυμα που να τα προφυλάσσει από τις ακραίες καιρικές συνθήκες, ούτε καθαρό και δροσερό νερό στην διάθεση τους ακόμα και τους θερμούς μήνες του καλοκαιριού.
Το έγκλημα αυτό γίνεται με την σιωπή και συνενοχή των τοπικών κοινωνιών αλλά και την αδιαφορία και αδράνεια κτηνιατρικών υπηρεσιών, αστυνομικών αρχών και δημοτικών λειτουργών.
Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) ζητά με επιστολή στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Νάξου, την Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, κ. Ε. Κουτζαμάνη, το Υ.Π.Α.Π.ΕΝ, τις Κτηνιατρικές Διευθύνσεις, τις Αστυνομικές Διευθύνσεις και την Kεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος την εντατικοποίηση των ελέγχων και την κατάργηση του “παστουρώματος” στα ζώα, επειδή η πρακτική αυτή αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των κανόνων ευζωίας των ζώων, προκαλεί τραυματισμούς αλλά και ακρωτηριασμούς, είναι δε μια από τις χειρότερες μορφές διαρκούς κακοποίησης,
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου