Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016
Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια για τα αδέσποτα...
Τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος για να σκεφτόμαστε τους άλλους, όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά και τα ζώα.
Κάθε χρόνο το καταφύγιο Animal Rescue League of Iowa στις ΗΠΑ ζητά από τους εθελοντές να προσφέρουν για τα αδέσποτα.
Έτσι εκτός από φαγητό, συγκεντρώνονται και πολλά παιχνίδια και η χαρά των σκύλων και των γατών δεν περιγράφεται.
Κάθε χρόνο το καταφύγιο Animal Rescue League of Iowa στις ΗΠΑ ζητά από τους εθελοντές να προσφέρουν για τα αδέσποτα.
Έτσι εκτός από φαγητό, συγκεντρώνονται και πολλά παιχνίδια και η χαρά των σκύλων και των γατών δεν περιγράφεται.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 55 ΧΡΟΝΙΑ! Ελέφαντας γιόρτασε τα Χριστούγεννα...
Δεν θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενα αυτά τα Χριστούγεννα για τον Mohan.
Για 55 χρόνια χρησιμοποιούσαν τον ελέφαντα ως τουριστική ατραξιόν στην Ινδία. Ήταν δεμένος με αλυσίδες και έτρωγε ό,τι έβρισκε στον δρόμο.
Σώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο από την οργάνωση Wildlife SOS.
Σήμερα είναι στο κέντρο προστασίας ελεφάντων της οργάνωσης και γιόρτασε για πρώτη φορά ελεύθερος τα Χριστούγεννα.
Για 55 χρόνια χρησιμοποιούσαν τον ελέφαντα ως τουριστική ατραξιόν στην Ινδία. Ήταν δεμένος με αλυσίδες και έτρωγε ό,τι έβρισκε στον δρόμο.
Σώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο από την οργάνωση Wildlife SOS.
Σήμερα είναι στο κέντρο προστασίας ελεφάντων της οργάνωσης και γιόρτασε για πρώτη φορά ελεύθερος τα Χριστούγεννα.
Νάμουν του στάβλου του Κ.Παλαμά...
Ναμουν του στάβλου εν άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,
την ώρα π’ άνοιξε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!
την ώρα π’ άνοιξε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!
Να δω την πρώτη του ματιά και το χαμόγελο του,
το στέμμα των ακτινών του γύρω από το μέτωπο του.
το στέμμα των ακτινών του γύρω από το μέτωπο του.
Να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σα διαμαντάκι,
και από τη θεια του πνοή να γίνω λουλουδάκι,
και να μοσχοβολώ κι εγώ από την ευωδιά
που άναψε στα πόδια του των μάγων η λατρεία
να ιδώ την Αειπάρθενον, να ιδώ το πρόσωπο της
πως εκοκοκκίνισε, καθώς πρωτόειδε το μικρό της,
όταν λευκό, πανεύοσμο το προσωπάκι εκείνο,
της θύμισ’ έτσι άθελα του Γαβριήλ τον κρίνο…
Ναμουν του στάβλου ένα άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι.
την ώρα π’ άνοιξε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!
και από τη θεια του πνοή να γίνω λουλουδάκι,
και να μοσχοβολώ κι εγώ από την ευωδιά
που άναψε στα πόδια του των μάγων η λατρεία
να ιδώ την Αειπάρθενον, να ιδώ το πρόσωπο της
πως εκοκοκκίνισε, καθώς πρωτόειδε το μικρό της,
όταν λευκό, πανεύοσμο το προσωπάκι εκείνο,
της θύμισ’ έτσι άθελα του Γαβριήλ τον κρίνο…
Ναμουν του στάβλου ένα άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι.
την ώρα π’ άνοιξε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!