Σε λίγο ...

 Ο Δεκέμβρης και το 2020 μας αποχαιρετά , ένας νέος χρόνος περιμένει να πάρει σειρά , μακάρι να είναι καλύτερος από αυτόν που πέρασε...

Θέλω να περιμένω...

 τη  νύχτα της Πρωτοχρονιάς να δω και εγώ τον Άγιο Βασίλη, αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ και αποκοιμιέμαι, σκέφτεται το μικρό γατάκι φορώντας το Πρωτοχρονιάτικο σκούφο του...

Ακόμα και το πουλάκι...

...στολισμένο με το σκουφάκι του περιμένει μέσα στο κρύο τον Άγιο Βασίλη και τη καινούργια χρονιά!... 

Και το γουρουνάκι έτοιμο

 .. μικρό, τρυφερό και στολισμένο περιμένει να έλθει ο καινούργιος χρόνος...

Ένα παπιγιόν για την γατούλα σας!

Δεν μπορεί να μην είναι και η γατούλα σας στολισμένη  με το παπιγιόν την ξεχωριστή νύχτα της Πρωτοχρονιάς που θα της φέρει το δώρο της  ο Άγιος Βασίλης...

 

΄Έτοιμα τα προβατάκια...

 Έτοιμα ακόμα και τα προβατάκια περιμένουν στολισμένα τον Άγιο Βασίλη ότι θα περάσει και από το στάβλο τους να τα ευλογήσει...

Η Αγιοβασιλίτσα σύμβολο αντοχής και ανανέωσης

 

Το έθιμο της αγριοκρεμμύδας ή Κρεμμυδοσκύλας ή της Αγιοβασιλίτσας που την βάζουν ή τη κρεμούν έξω από τα σπίτια τους τη παραμονή της Πρωτοχρονιάς είναι ένα έθιμο πέρα για πέρα Ελληνικό. Η αγριοκρεμμύδα είναι ένα πανάρχαιο φυτό που ζει και πολλαπλασιάζεται σε πολύ δύσκολες συνθήκες πάνω στα όρη και στα βουνά και σε ακαλλιέργητες εκτάσεις και άγονα εδάφη. 

Η αγριοκρεμμύδα λοιπόν βγάζει νέα  φύλλα και ανθοφορεί ακόμα και αν τη ξεριζώσουμε, για αυτό θεωρείται σύμβολο αντοχής και μακροζωίας. Μάλιστα ο αρχαίος φιλόσοφος Θεόφραστος την ονόμαζε αλεξίκακο δηλαδή φυτό που διώχνει το κακό!...

Να τα πούμε;...

Παραμονή Πρωτοχρονιάς σήμερα  και τα παιδιά έβγαιναν  με το τρίγωνο τους και έλεγαν τα κάλαντα   και έπαιρναν κεράσματα ή χρήματα από τις νοικοκυρές. Κάθε τόπος της Ελλάδας είχε και τα δικά του παραδοσιακά κάλαντα. 

Στα Επτάνησα λέγονται τα ακόλουθα:

''Πάλιν ακούσατε   άρχοντες πάλιν να σας ειπούμε  ότι και αύριο εστίν ανάγκη να  χαρούμε  και να πανηγυρίσουμε Περιτομή Κυρίου την εορτή του μάκαρος Μεγάλου Βασιλείου''.