Ξεκίνησε κατά μια εκδοχή από τους Κέλτες, οι οποίοι ήταν δεινοί ψαράδες.
Όμως, όσο καλοί κι αν ήταν, αυτή την εποχή του χρόνου τα ψάρια πιάνονταν δύσκολα.
Έτσι, έλεγαν ψέματα για το πόσα ψάρια είχαν πιάσει και αυτή η συνήθεια έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Κατά μια άλλη εκδοχή, υπάρχουν στοιχεία ήδη από τις αρχές του 16ου αιώνα για την παράδοση στην Γαλλία του ''poisson d' Avril'' δηλαδή ''του ψαριού τ' Απρίλη''.
Η Πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η 1η Απριλίου. Το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος ο 9ος αποφάσισε να μεταφέρει την πρώτη ημέρα του έτους την 1η Ιανουαρίου.
Αυτό δυσαρέστησε τους πολίτες που γιόρταζαν παραδοσιακά την έναρξη του έτους με την Άνοιξη, όπως συνέβαινε στην αρχαιότητα στους περισσότερους λαούς του κόσμου. Το διάταγμα ήταν σαφές και απαγόρευε να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά την παραδοσιακή ημερομηνία.
Τότε λέγεται πως οι πολίτες, για να αποφύγουν τις διώξεις του βασιλιά, αλλά αντιστεκόμενοι στην αλλαγή, έστελναν δώρα ο ένας στον άλλο ψάρια. Επίσης, κρεμούσαν διακοσμητικά με ψάρια στα σπίτια τους γιορτάζοντας συμβολικά την δική τους Πρωτοχρονιά.
Όμως γιατί επελέγη το ψάρι; Σύμφωνα με το λεξικό ''Παροιμίες και παροιμιώδεις φράσεις της γαλλικής γλώσσας'' του Pierre-Marie Quitard (1842) υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Πρώτον, στις αρχές Απριλίου ξεκινούσε η αλιευτική περίοδος, αλλά τα ψάρια ήταν λίγα και ήταν δύσκολο να αλιευθούν. Η Πρωταπριλιά ήταν ένας υπαινιγμός για το έθιμο της σύλληψης των παρανομούντων για την αλλαγή της ημερομηνίας. Κατά μια άλλη εκδοχή, συνδέεται με την μεταφορά του Ιησού από τον Άννα στον Καϊάφα και μετά στον Πιλάτο. Στα μεσαιωνικά θεατρικά κείμενα συμβόλιζε την παραπομπή από εξουσία σε εξουσία και τον εμπαιγμό ενός αθώου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου