Το σημείο που προσκυνάτε ακατάπαυστα το βρίζουν τα σκυλιά και το πατούν...

''Ύμνος εις την Ελευθερίαν''

46 Της σκηνής η ώρα, ο τόπος,

     Οι κραυγές, η ταραχή

     Ο σκληρόψυχος ο τρόπος

     Του πολέμου, και οι καπνοί. 

47 Και οι βροντές, και το σκοτάδι,

     Οπού αντίσκοφτε η φωτιά,

      Επαράσταιναν τον άδη

      Που ακαρτέρειε τα σκυλιά

48 Τ' ακαρτέρει. Εφαίνοντ' ίσκιοι

      αναρίθμητοι, γυμνοί 

      κόρες, γέροντες, νεανίσκοι

      βρέφη ακόμα εις το βυζί. 

68 Ολιγόστευαν οι σκύλοι,

     και "Αλλά '', εφώναζαν ''Αλλά''

     και των Χριστιανών τα χείλη

     ''φωτιά'' εφώναζαν, ''φωτιά''.

152 Το σημείο που προσκυνάτε 

        είναι τούτο, και γι' αυτό

        ματωμένους μας κοιτάτε 

        στον αγώνα τον σκληρό

153 Ακατάπαυστα το βρίζουν

       τα σκυλιά και το πατούν

       και τα τέκνα του αφανίζουν

       και την πίστη αναγελούν

Ο ''Ύμνος εις την Ελευθερίαν'' γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό τον Μάιο του 1823. Ένα χρόνο αργότερα δημοσιεύθηκε στο Μεσολόγγι. Το ποίημα αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές, εκ των οποίων οι πρώτες 24 καθιερώθηκαν ως εθνικός ύμνος το 1865. Ο εθνικός ύμνος, μαζί με τη μουσική του Νικόλαου Μαντζάρου- Κερκυραίου μουσικού και φίλου του Διονύσιου Σολωμού- τυπώθηκε για πρώτη φορά σε 27 κομμάτια το 1873 στο Λονδίνο.