Περισσότερες από 100 φόλες εντόπισαν σκύλοι στο Ηράκλειο...

Σημαντική αποδεικνύεται η δράση της Κρητικής Ομάδας Σκύλων Ανίχνευσης Δηλητηριασμένων Δολωμάτων, που δραστηριοποιείται στο νησί από τις 21 Ιουλίου 2016.

Οι Ντάικα και Καρίνα, μετά από δύο μήνες σκληρής δουλειάς για την Κρητική Ομάδα Σκύλων Ανίχνευσης Δηλητηριασμένων Δολωμάτων, εντόπισαν περισσότερες από 100 φόλες, καθώς και πολλά σκυλιά και άγρια προστατευόμενα ζώα, νεκρά.
Οι εκπαιδευμένοι σκύλοι με την επίβλεψη των χειριστών τους, Σπύρου Νηστικάκη και Γιάννη Γρηγοράκη, έχουν πραγματοποιήσει έρευνες σε περισσότερα από 32 καταγγελλόμενα περιστατικά χρήσης δηλητηρίων, τα 23 εκ των οποίων απέδωσαν ευρήματα.
Τα αποτελέσματα εμφανίζονται τραγικά, με περισσότερα από 100 δηλητηριασμένα δολώματα και 23 νεκρά ζώα, οικόσιτα και άγρια. Δεν υπολογίστηκαν τα άγρια ζώα που παραδίδονται για περίθαλψη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, αλλά και στα Κέντρα Περίθαλψης Άγριων Ζώων της χώρας, δηλητηριασμένα δευτερογενώς (κυρίως πτωματοφάγα πουλιά, που έχουν καταναλώσει δηλητηριασμένα νεκρά ζώα).
Σε 13 περιπτώσεις κατατέθηκε μήνυση και παραδόθηκαν τα πειστήρια για να προχωρήσει η τοξικολογική εξέταση και να σχηματιστεί αντίστοιχη δικογραφία από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Η Κρητική Ομάδα Σκύλων αποτελείται από δύο ομοσπονδιακούς θηροφύλακες -χειριστές και δύο γερμανικά ποιμενικά σκυλιά, που περιπολούν στην ύπαιθρο της Κρήτης, χωρισμένοι σε δύο κλιμάκια. Υπηρεσιακά ανήκουν στην Α' Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης & Δωδεκανήσου και επιβλέπονται επιστημονικά από το Πανεπιστήμιο Κρήτης-Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης.
Σύμφωνα με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και την Α' Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης & Δωδεκανήσου "η έξαρση του φαινομένου παρατηρείται ιδιαίτερα την περίοδο Αυγούστου-Νοεμβρίου", οπότε και η δραστηριότητα στην ύπαιθρο (αγροτικές εργασίες, κτηνοτροφία και κυνήγι) βρίσκεται στο απόγειό της.
Από μελέτες που έχει κάνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης-Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, αλλά και η Εθνική Ομάδα Εργασίας Ενάντια στα Δηλητηριασμένα Δολώματα, "το φαινόμενο φαίνεται να οφείλεται στις αντιδικίες μεταξύ συγκεκριμένων ομάδων του πληθυσμού που δραστηριοποιούνται στην ύπαιθρο. Αντιδικίες που επιτείνονται από την έλλειψη ενός θεσμικά κατοχυρωμένου και αξιόπιστου εθνικού σχεδίου διαχείρισης χρήσεων γης, αλλά και την εμμονή συγκεκριμένων ανθρώπων, να λύνουν τις διαφορές τους αυτοδικώντας και μάλιστα μ’ αυτόν τον εγκληματικό τρόπο".

4:00 μ.μ.