Η Νύχτα η Χριστουγεννιάτικη του Γ. Δροσίνη...

  Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη λυγούν τα πόδια και προσκυνούν γονατιστά στη φάτνη τους τ’ άδολα βόδια.
Κι ο ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα σταυροκοπιέται και λέει με πίστη απ’ της ψυχής τ’ απόβαθα, Χριστὸς γεννιέται!
   Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη κάποιοι ποιμένες ξυπνούν από φωνές ύμνων μεσούρανες στη γη σταλμένες.   Κι’ ακούοντας τα Ωσαννά απ’ αγγέλων στόματα στο σκόρπιο αέρα, τα διαλαλούν σε χειμαδιά λιοφώτιστα με τη φλογέρα.
  Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη - ποιὸς δεν το ξέρει; - των Μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα λάμπει τ’ αστέρι. Κι’ όποιος το βρει μέσ’ στ’ άλλα αστέρια ανάμεσα και δεν το χάσει σε μιὰ άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το μπορεί να φτάσει.