Μάρτης ο Ανοιξιάτης, ο Κλαψομάρτης, Βαγγελιώτης...

 Μάρτης ο Πεντάγνωμος γιατί είναι ευμετάβλητος στις καιρικές συνθήκες, επίσης τον λένε Κλαψομάρτης, γιατί πότε κλαίει και πότε γελάει, Βαγγελιώτη, γιατί περιέχει τη μεγάλη γιορτή του Ευαγγελισμού. Παλιά τον έλεγαν και Πρίμο, γιατί  ήταν ο πρώτος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου και μετά τον ονόμασαν Μάρτη προς τιμή του θεού του πολέμου Άρη, γιατί τότε άρχιζαν οι πολεμικές επιχειρήσεις. Επίσης, μέχρι τον 7ο αιώνα γιόρταζαν τη πρώτη του Μάρτη τα χελιδονίσματα, ένας είδος κάλαντα που παιδιά με ένα χελιδόνι και με ένα κασελάκι στολισμένο τραγουδούσαν τη χελιδόνα και έδιναν στις νοικοκυρές κισσό που συμβόλιζε την αναζωογόνηση της γης.

Ήρθε, ήρθε χελιδόνα,
ήρθε κι άλλη μελιηδόνα.
Κάθησε και λάλησε
και γλυκά κελάδησε:
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεγίσεις κι αν τσικνίσεις,
καλοκαίρι θα μυρίσεις.