"Η αυλή του μοναστηριού ήταν ένας δροσερός παράδεισος με πλήθος ολάνθιστα φυτά, ολοφάνερα θεριεμένα από αγάπη και φροντίδα, με ένα βουνό θηριώδεις ευωδιαστούς βασιλικούς, πολλά ζωηρά πουλιά, πολλά καλοθρεμμένα γατιά,...που κοιμόντουσαν μακάρια πάνω στις μεταξωτές ουρές τους, και έναν περήφανο κόκορα να κόβει βόλτες κάτω από τις σκιές.
Μπαίνοντας μέσα στην επιβλητική, πετρόκτιστη εκκλησία, στο δροσερό μισοσκόταδο, τσουπ, μπαίνει μαζί μου ξαφνικά κι ένας μικρόσωμος, μαλλιαρός σκύλος.
Ένας σεμνός μοναχός, που καθόταν εκείνη την ώρα σιωπηλός σε μια γωνιά του ναού, τον κοίταξε γαλήνια. Λιγάκι τότε ταράχτηκα, διότι περίμενα ότι θα του έβαζε τις φωνές και θα τον έδιωχνε, όπως έχουμε συνηθίσει να συμπεριφέρονται στα ζωντανά οι περισσότεροι κεκαθαρμένοι, αλλά εκείνος του μίλησε για λίγο μυστικά κι ο σκύλος κατάλαβε και προχώρησε, ατάραχος αυτός, μέσα στον ιερό χώρο. Πολύ ευτυχισμένος φαινόταν να ένιωθε αυτός ο μαλλιαρός σκύλος, ο παγιδευμένος μέσα στο ιερό άδυτο του παράδεισο."
Το κείμενο είναι αφήγηση από επίσκεψη προσκυνητή στο ιστορικό μοναστήρι.
Το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας βρίσκεται στην Σκιάθο. Είναι ένα από τα αξιοθέατα του νησιού και ήταν το Αγαπημένο μοναστήρι του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου