Σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος πάσχει από κλασικό άγχος του αποχωρισμού. Αυτό σημαίνει πως όταν λείπει ο άνθρωπος είτε πραγματικά (έχει βγει έξω) είτε υποθετικά (όταν κοιμάται), ο σκύλος στρεσάρεται πολύ. Αυτά που κάνει είναι από άγχος και όχι από κακία ή εκδίκηση (που πιστεύουν πολλοί).
Αγχώνεται μη τυχόν χάσει την αγέλη του. Ένα σκυλί σε μια φυσική αγέλη δεν απομονώνεται ποτέ από αυτή διότι έτσι γίνονται ευάλωτα και απροστάτευτα.
Ο σκύλος μαθαίνει να μένει μόνος του σε ηλικία 1-4 μηνών. Αν δεν γίνει αυτό τότε, είναι αργά μετά.
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου